“Waarom heb je dit kind en voor wat?”
Dat is wat mensen tegen Susantha’s moeder zeiden, in haar gezicht en achter haar rug om.
“Het wordt niet als van zelfsprekend opgepakt door de gemeenschap als mensen met speciale behoeften, zoals Susantha, hulp nodig hebben”, legt Ranjani, project manager educatie van Friendship Foundation, uit. “Het zijn lieve kinderen, dat zit in hun hart. Als zij liefde ontvangen, dan geven ze liefde terug”, vertelt Ranjani.
Susantha was compleet afhankelijk van de zorg van zijn moeder, tot hij op zijn 19de naar Dutch-Lanka Special School ging. Het team van Dutch-Lanka Special School werkt vanuit het hart om de studenten op te leiden, zodat zij kunnen deelnemen aan de maatschappij en in huis.
“Nu redt Susantha zichzelf”, vertelt zijn moeder, “hij kookt de rijst op het vuur en hij maakt het water voor me warm, zodat ik kan baden.”
De jongeren leren in het praktijkonderwijs een beroep, zodat ze later in hun onderhoud kunnen voorzien.
Chaminda, vakleerkracht houtbewerking, ziet dat de studenten snel leren en ook goed onthouden. Trots zegt hij: “Op een dag ben ik niet meer nodig!”
“Ik was zo bang,” deelt Susantha’s moeder haar grote zorg, “hoe moest het verder met de jongen als ik er straks niet meer ben. Nu ben ik gerustgesteld. Ik weet dat hij een gelukkig leven zal hebben.”
“De jongen is gelukkig met alles wat hij doet, dat zie ik.” is de observatie van de buurman, “Het is onvoorstelbaar wat hij bereikt heeft dankzij de training en toewijding van het team van Dutch-Lanka Special School.”
Kijk hier de prachtige mini-documentaire die het verhaal van Susantha in beeld brengt.
Een film van Yaathav Arul, Sri Lankaans filmproducent.